Sıkıntılardan Kurtulmak!

[Cloe Cute]

Odasına geldiğinde adeta çökmüştü. Ne oluyordu böyle? Ona ve babasına!? O kıza neden böyle davranmıştı? Sevecen biri değil miydi? Babasının öyle çelimsiz bir kızdan korktuğu ne olabilirdi ki? Bütün bunlar Cloe'nin aklında bir o yana bir bu yana gidiyordu ve Cloe hiçbirinin peşinden gitmek istemediğini fark etti. Sadece mutlu olmak istiyordu. Ve daha mutlu. Ve daha da mutlu... Sıkıntılarından kurtulmak için aklına bir şey gelmişti bile. Hızlı zıpladı ve odasının camından atladı.

[Lamenia Mellark]

Cloe'yla beraber modern eşyalarla donatılmış o mükemmel odaya geçtiler. Lamenia Cloe'nun yüzüne baktı ve nasıl hissettiğini anlamaya çalıştı. Neşeli değildi. Hayır, kesinlikle ifadesizdi suratı. Gülümseyerek duşa gireceğini söyledi ve de içerideki küçük misafir banyolarından birine geçti. Suyla beraber yumuşadığını hissediyordu. Hatta eriyordu. Fireland de değildi ama neden burası da bu kadar sıcaktı? En sonunda rahatlayarak duş kabininden çıktı ve oradaki bornozu giydi. Dışarı çıktı ve elbisesini üzerine geçirdi ki Cloenun orada olmadığını farketti. Hafifçe bağırdı : "Cloe?" Ama ses yoktu. Lamenia korkuyla camdan dışarıya baktı ve Cloe bir ağaçta sallanıyordu! Bir çığlığı bastı "CLOE!!!" Koşarak merdivenlerden indi ve de bahçeye ağacın kenarına gitti...

[Cloe Cute]

''Neden inmem gerekiyor mantıklı bir sebep var mı Lam? Düşersem ölebilme ihtimalim olması dışında? Çünkü canım gerçekten çok sıkıldı.'' dedi ve her zamanki sırıtışlarından birini yaptı Cloe. Lamenia'yla üzüntü yaşamak istemiyordu. Trajedi olabilecek hayatını komedi yapmaktı amacı. Ve bunu çok iyi başarıyordu. ''İnmeyeceğim!'' dedi.

[Lamenia Mellark]

Lamenia öylece bakakaldı. O kadar yüksekte bir ağaca binanın penceresinden atlayıp hala büyütülmemeyi mi bekliyordu? Sesi düz bir şekilde.

"Cloe lütfen oradan in. Bir şeyler olacak! Lütfen." dedi. Onu ikna etmeliydi. Düşerse kötü olurdu.

[Cloe Cute]

''Of, İYİ!'' diye bağırıp ayaklarını serbest bıraktı Cloe. Aynı şekilde kafa üstü çakıldı. Sonra da ağlamaya başladı. Bir yandan dövünüyor bir yandan da ağlıyordu. Ağaçtan ilk düşmesi değildi ve son da olmayacaktı. Ama sebep sadece fiziksel miydi yani? Hayır...

[Lamenia Mellark]

Lamenia bir şey yapamadan Cloe'nun düşüşünü izledi. Cloe düştükten sonra eğilip yanına oturdu ve saçlarını okşadı.

"Canın bu kadar çok yanıyor olamaz. Hadi ağlama." dedi. Ve de doğruydu. Cloe ağlamazdı. Bir keresinde kafasını sürterek yerde taklalar atmıştı ama o zaman bile şaşırtıcı bir biçimde ağlamamıştı.

Neler oluyordu?

[Cloe Cute]

''Onun için ağlamıyorum ki! Önce alışveriş merkezindeki elbise şimdi de bu kız! Hayatıma neler oluyor böyle Lam? Anlam veremiyorum. Ben bu değilim... Olamam...'' diye haykırdı Cloe acıyla. Ne yapacağını bilmiyordu. Daha önce hiç geleceği düşünmemişti ki. Hep anı yaşamıştı. Ama şimdi fark ediyordu da sorun sadece gelecek değildi. Geçmişi... Gerçekten acı vericiydi. Ne yapacağına karar vermeye çalıştı. Yine gülümseyecekti ama şu an değil. Sadece rahatlamak istiyordu. Lamenia'ya sarıldı ve ağlamaya devam etti.

[Lamenia Mellark]

"Tamam... tamam geçecek" dedi Lamenia Cloe'nun saçlarını okşarken. Onu rahatlatmaya çalıştı. Üzgünlüğünü bir gıdım da olsa almaya. Yapabilir miydi acaba? Haklıydı. O kız gerçekten garipti ve de bütün bunlar... Aslında göstermediği Cloe ortaya çıkmıştı birden. Lamenia bunu biliyordu bunu düşünüyordu..

[Cloe Cute]

''Gerçekten geçecek mi? Yoksa sadece teselli etmeye mi çalışıyorsun Lam? Tesellin belki bugün işe yarar, peki ya sonra? Tüm hayatımı böyle mi geçireceğim artık?'' dedi ve kalktı Cloe. Canı gerçekten de sıkılmıştı. Bir şeyler yapmalıydı. ''Bu kadar mızmızlanma yeter!'' diye geçirdi aklından ve Lamenia'nın elini tutarak şatonun dışına, karanlık ormana doğru koşmaya başladı...